Porijeklo horarne astrologije II dio
Horarna astrologija se uprkos pogrešnom shvatanju da je najstarija, zapravo razvila nakon natalne astrologije, iz skupine starogrčkih astroloških metoda poznate pod nazivom katarhai (počeci). Katarhai su uporedne, prediktivne i dijagnostičke astrološke tehnike analiza karata napravljenih za trenutke raznovrsnih početaka koje su se, obično, poredile sa radiks kartama (najčešće natalnim). Katarhai karte se dalje dijle na uporedne karte početaka (elekcije), prediktivne karte početaka (pitanja) i dijagnostičke karte (horarne dekumbiture ili jatromatematičke dekumbiture). U najširem smislu pod terminom katarhai se podrazumijevaju i sve karte napravljene za trenutak objave vijesti u vezi sa bilo kojim događajem. Kao što se iz navedene podjele katarhai karata može uočiti, horarna astrologija se razvila iz katarhai prediktivnih karata početaka, dijagnostičkih katarhai karata i katarhai karata objava vijesti.
Najranija pravila katarhai astrologije iz kojih će se razviti horarna astrologija se dosta razlikuju od kasnijih arapskih i evropskih pravila koja su uspostavljena u vrijeme kada horarna astrologija doživljava svoju ekspanziju i formira se kao posebna grana, otprilike, od VIII do XVII vijeka. Ptolomej nije pominjao katarhai metode kao ni mnogi drugi antički astrolozi poput Paula Aleksandrijskog, Helidora, Firmika Materna i drugih . Ta pravila katarhai (iz kojih će se kasnije razvijati horarna astrologija) su često koristili Nigidije Figul, Akvila, Antioh Atinski i Dorotej Sidonski. Antioh Atinski svoja pravila razrađuje u djelu pod nazivom “O ispitivanjima”, a Dorotej Sidonski u svojoj “Carmen Astrologicum”.
Prve katarhai metode ( koje su preteča horarne astrologije kakvu danas poznajemo) potiču iz vavilonske magije pa se iste kod nekih autora dijele i na magijsku (interventnu) i prognostičku (dijagnostičku) katarhai astrologiju. Prva se tiče elekcionih intervencija, ali i intervencija na osnovu horarnih savjetodavnih pitanja i tumačenja, a prognostička se zasniva na svim horarnim kartama i kartama početaka iz kojih se, bez ikakvih intervencija, traga za predikcijom buducih događaja ili rasvetljavanjem kakve svršene situacije. Katarhai su u svom najranijem obliku zasnovane uglavnom na pozicijama horoskopskih uglova i Meseca iz čega se vidi veza sa vavilonskim lunarnim kućama (manzilama). Dorotej, na primer, akcenat stavlja na vrste znakova i naročito insistira na korišćenju podjele znakova na “prave” i “pogrbljene”, odnosno na kratkouzlazne i dugouzlazne, tj. na one koji izlaze za manje ili više od dva ekvinocijalna sata. Ovu materiju on obrađuje u V knjizi pomenutog dela “Carmen Astrologicum” u dijelu “Počeci”.
Od arapske astroloske ere horarna astrologiju pocinje da se vezuje iskljucivo za pitanja u uzem smislu dok katarhai metode ostaju u proslosti ili se zadrzavaju iskljucivo u primjeni elekcione astrologije.
Iz napisanog lako je izvesti zaključak da je horarna astrologija nastala iz iste grupe pravila kao i elekciona i da su u prošlosti ove grane bile spojene u jednu metodolosku cjelinu jer se nije pravila razlika izmedju karte elekcije, pitanja, dogadja pa su se ista pravila za sve tri situacije primenjivala. Kasnije horarna astrologija se izdvaja u posebnu cjelinu, tj. granu.
